V.

*************** WEDŁUG EMILY *************
Nie śpieszyło mi się do rozmowy z Maćkiem. Nie wiedziałam co chce mi powiedzieć. W końcu jednak dotarłam pod północną bramę.
- Hey- powiedziałam do chłopaka, który opierał się o murek.
- Hej- odpowiedział i nastała niezręczna cisza.
Postanowiłam ją przerwać.
- Jeżeli miałam tu przyjść tylko po to, żeby się na ciebie napatrzyć to wracam to dziewczyn.
Ze strony chłopaka nadal nie było reakcji.
- Idę- mruknęłam do siebie, odwróciłam się na pięcie i już miałam odejść ale Maciek złapał mnie za rękę.
- Czekaj.- powiedział.
Wkurzyłam się.
- Ale na co mam czekać!! To ty zaproponowałeś spotkanie tu, więc oczekiwałam, że coś mi chcesz powiedzieć i wyjaśnić odnośnie wczoraj. Pomyliłam się. Albo zaczniesz mówić, albo naprawdę zaraz sobie pójdę...
- Zacznę mówić- przerwał mi i wziął głęboki oddech.- Po pierwsze przepraszam za to jak się wczoraj zachowywałem. Ta dziewczyna spod stadniny rozkojarzyła mnie. Wiem, że to mnie nie tłumaczy ale...
- Racja. Nie tłumaczy cię.
- Ale chciałem, żebyś wiedziała.
- Powiedzmy, że ci wierzę- powiedziałam. On się zmartwił ale nie zwróciłam na to uwagi.- Ale wyjaśnij mi co ta cała Alexia ma do tego, że nie odezwałeś się do mnie
ani słowem wczoraj wieczorem? Nie ma tłumaczenia, że cię rozkojarzyła, bo to kłamstwo.
- Racja.
- Sprawiałeś wrażenie obrażonego. - kontynuowałam- Gdy tylko coś powiedziałam to ty szybko odwracałeś wzrok albo gdzieś szedłeś. To było denerwujące. Cały poranek martwiłam się co źle zrobiłam, że się obraziłeś.
- Ty nie zrobiłaś nic złego. Po prostu, po spotkaniu z tą obsesyjną fanką chciałem jak najszybciej skończyć dzień. Chłopaki minie pozwolili, więc musiałem masę wypić, żeby o tym nie myśleć. Nie chciałem, żebyś mnie widziała w takim stanie, więc wolałem się trzymać z daleka. A poza tym...
- A poza tym co?- spytałam.
On chwilę milczał ale potem wykrztusił a siebie.
- Emily- złapał mnie za rękę- ty mi się naprawdę bardzo podobasz, a ja byłem mocno pijany, więc nie kontaktowałem. Nie chciałem zrobić czegoś głupiego wobec ciebie.
- Aha?
Uśmiechnął się.
- Emily, a cię...
W tym momencie podszedł do nas Anders i jakaś dziewczyna.

*************** WEDŁUG ANDERSA *************
- Stary, kto to jest?- spytał Maciek wskazując na moją towarzyszkę.
- To jest Gloria Schlierenzauer. Siostra Gregora. Moja nowa dziewczyna.
Ich miny były bezcenne. Maciek zakrztusił się gumą, którą miał w ustach, a Emily otworzyła za zdumienia oczy.
- Jak to dziewczyna?- spytał Kot
- No poznaliśmy się wczoraj na imprezie i cały czas razem się bawiliśmy. A potem..- Emily dała mi znak żebym przestał mówić. Nie wiedziałem o co jej chodzi. Chwilę później widząc miny tej dwójki szybko zrozumiałem i odwróciłem się.
Za mną prawdopodobnie stała Marcy. Teraz nie mogłem tego stwierdzić, bo widziałem jedynie szlochającą, szybko oddalającą się sylwetkę.
- Za mną stała Marcy, prawda?- spytałem dla pewności.
Emily kiwnęła głową, a ja znowu odwróciłem się w kierunku, w którym uciekła Marcy.
- Ja nie chciałem jej zranić. To moja przyjaciółka i chciałem jej powiedzieć, że jesteśmy z Glorią razem.- objąłem w pasie moją dziewczynę.
- Właśnie- przytaknęła mi- A co ty się tak przejmujecie znerwicowaną dziewczyną??
W tym momencie Maciek pochylił się nad uchem Emily i coś jej wyszeptał. Dałbym sobie rękę uciąć, że to było coś złego o mojej dziewczynie. Nie mogłem mu się jednak dziwić, bo sam chciałem Glorii tak wygarnąć w tej chwili ale się powstrzymałem.
- Dziecina nie ma co robić to ryczy po kątach- Gloria natomiast kontynuowała obrażanie Marcy. W pewnym momencie Maciek nie wytrzymał. Podszedł bliżej do Glorii, zacisnął rękę na jej białej bluzce, podniósł ją do góry i wyszeptał groźnie.
- Jeżeli jeszcze raz obrazisz moją przyjaciółkę to, nie bacząc, że jesteś dziewczyną, spuszczę ci taki łomot, że pożałujesz.
-Kot puść ją- rozkazałem mu. Zrobił to.
Maciek objął Emily w pasie i wyminął mnie i Glorię, mówiąc przy tym.
- Fannemel, gdy jesteście obok mnie to lepiej ją całuj albo pilnuj,że by nie obrażała Marcy, bo nie ręczę za siebie.
- Pewnie- odpowiedziałem mu, niepewny czy żartuje czy nie.
- FOCH- zawołała Gloria, gdy chłopak poszedł, i odwróciła się do mnie plecami.
- Co znowu?- spytałem spokojnie
- Pozwoliłeś mu mnie straszyć!!!- krzyknęła swoim piskliwym głosem. Glorii wszystko przeszkadzało. Nic co ja lubiłem nie znajdowało u niej aprobaty. Moje pasje podzielali tylko moi przyjaciele, czyli Maciek, Emily i Marcy. Choć z Marcy to sprawy miały się inaczej.
- Czy ty mnie wgl słuchasz?? Najpierw pozwalasz obrażać i grozić, a potem jeszcze ignorujesz!!
- A pomyślałaś dlaczego ci groził??
- Na okrągło nadawałaś na Marcy. To jej przyjaciel. Myślałaś, że on będzie tego tak po prostu słuchał?
- Tak, bo istnieje takie coś jak wolność wypowiedzi!!!
- Dobrze, Glorio. Ty masz rację.
Rzuciła mi się na szyję. Ale ja przyznałem jej rację dla świętego spokoju moich uszu, bo one ledwo wytrzymują jej piskliwy głosik. Dziewczyna ma 17 lat, a zwykle zachowuje się jak mała dziewczynka. 

___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Hey !!

Ten rozdział jednak nie tylko nie wyszedł taki ciekawy ale też i super krótki. Być może następny pojawi się jutro albo pojutrze
Inspiracja:

Fall Out Boy - The music and the miseryhttps://www.youtube.com/watch?v=lnZB446EK3Q